„Ja szukam życia i umrę cicho…” – życie i twórczość Stefana Balickiego

Wystawa, otwarta w marcu 2011 r., jest poświęcona jednej z ofiar tzw. Intelligenzaktion – operacji „politycznego oczyszczania terenu”, która była wymierzona przeciw kręgom polskiej inteligencji.

Stefan Balicki to ważna i barwna postać życia kulturalnego międzywojennego Poznania. Był cenionym nauczycielem-polonistą, pisarzem, publicystą, krytykiem literackim, współtwórcą i uczestnikiem rożnych poznańskich kabaretów i szopek literackich, autorem słuchowisk w poznańskiej rozgłośni radiowej.

Ekspozycja daje wgląd w prozę Stefana Balickiego – niegdyś bardzo poczytną i wzbudzającą uznanie krytyków, dziś już niestety zapomnianą. W gablotach znajdą się pamiątki po pisarzu: fragmenty jego dziennika pisane od 1917 do 1937 roku, osobista korespondencja (m.in. z Janem Parandowskim i Kazimierzem Wierzyńskim), rękopisy wierszy, teksty utworów satyrycznych tworzonych dla kabaretów, w których występował, dokumenty związane z pracą w gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ostatnim eksponatem związanym z życiem zasłużonego twórcy i animatora kultury jest fragment paczki wysłanej do niego w okresie, gdy był już więźniem Fortu VII.

Stefan Balicki zmarł w Forcie VII 29 marca 1943 r., po długim przesłuchaniu i ciężkich torturach.

Kurator wystawy: Agata Płonka

Scenariusz wystawy: Agata Płonka

Aranżacja plastyczna: Wawrzyniec Kozicki